Op 7, 8, 10 en 11 mei 2010 werd het openluchtspel “De eeuw van mijn Dorp” opgevoerd. Midden in het dorp bij het voormalige gemeentehuis werd een sensationeel en realistisch decor gebouwd ten behoeve van de uitvoering van het openluchtspel.
Het verhaal over de Hullemans, -keuterboertjes- en hun nazaten in 1943 en 1965, zit perfect in elkaar, met kwinkslagen naar bekende Battummers uit vervlogen tijden. Jacobus Folkers en -in latere tijden- Jan de Bakker stelen de show en krijgen de lachers op de hand. De middelste scène is diep serieus, als in de oorlog de Battumse joden worden weggevoerd.
De schrijver en regisseuse, het echtpaar Jansen, hebben alle mogelijke middelen gebruikt om een drie uur lang beeld te schetsen van het kleine dorp dat toch enigszins in de vaart der volkeren mee moest. Het is dan ook niet voor niks dat na de pauze bijna niemand verdwenen is, ondanks het natte weer. Iedereen wil weten hoe het stuk afloopt. En weer blijkt de organisatie aan alles te hebben gedacht: na de regenjasjes die bij aanvang al werden uitgedeeld zijn er nu dekens voor de verkleumde bezoekers. En na afloop is er voor iedereen een borrel om weer wat op te warmen. De Eeuw van Mijn Dorp is bezocht door meer dan 3.000 bezoekers.
Bathmen – In Bathmen wordt op 7, 8, 10 en 11 mei een openluchtspel uitgevoerd. Midden in het dorp bij het voormalige gemeentehuis wordt een sensationeel en realistisch decor gebouwd ten behoeve van de uitvoering van het openluchtspel “De eeuw van mijn Dorp”.
Dit openluchtspel is geschreven door Henk Jansen (voormalig inwoner van Bathmen) en wordt geregisseerd door Dinie Jansen-Oplaat. Beiden zijn al twee jaar bezig om met vele tientallen vrijwilligers dit evenement over de historie van Bathmen te creëren. Enkele kaarten zijn nog beschikbaar. Doordat de gemeente Bathmen toegevoegd werd aan de gemeente Deventer heeft de Stichting Openluchtspel Bathmen het idee uitgewerkt om een realistisch openluchtspel over de laatste eeuw van Bathmen uit te voeren.
In vier bedrijven komen verschillende tijdsperiodes aan de orde, maar ook fictie speelt een rol. In verschillende werkgroepen zal de stichting zich proberen te profileren om tot in de perfectie de oude historie en een prima spel in beeld te brengen. Spelers zijn zelfs op een cursus “manden en bessems maken” geweest. De spelers leven zich in hun rol in door zelf ook gesprekken met de oudere inwoners te voeren .
Diverse voertuigen uit de historie zullen over het kerkplein razen en de bezoekers zullen zich in vervlogen tijden wanen. Je zit als bezoeker bijna in het spel en daardoor komen de “special effects” van licht en geluid zeer realistisch over.
BATHMEN – Werkelijk alles klopt in het Openluchtspel Bathmen. Tot in de kleinste details is het verzorgd. Alleen het enige waarover de organisatie de regie niet voert, gaat mis: de regen komt bij tijd en wijle met bakken uit de lucht.
Een nepboerderij met echt rieten dak en glazen ruiten, gordijntjes aangepast aan de verschillende tijdsperiodes. Het gemeentehuis als decor, maar ook de raadszaal die dienst doet als het later op de avond donker is geworden en er in het stuk collegebesluiten moeten worden genomen over de uitbreiding van het dorp.
Een kalfje, een hond voor de hondenkar, een levende kip die zogenaamd de soep in moet, tientallen historische voertuigen die met een rotvaart over het plein voor het publiek denderen. Je kunt het zo gek niet bedenken of de makers van De Eeuw van mijn Dorp hebben er aan gedacht. Alleen de openingsscène is al indrukwekkend, als de spelers in 1905 uit de kerk komen en koetsen van verschillende kanten over het smalle toneel opkomen. In perfect gedateerde kleding schetsen ze een zondagsbeeld van begin vorige eeuw.
Kwinkslagen
Het verhaal over de Hullemans, -keuterboertjes- en hun nazaten in 1943 en 1965, zit perfect in elkaar, met kwinkslagen naar bekende Battummers uit vervlogen tijden. Jacobus Folkers en -in latere tijden- Jan de Bakker stelen de show en krijgen de lachers op de hand. De middelste scène is diep serieus, als in de oorlog de Battumse joden worden weggevoerd.
De schrijver en regisseuse, het echtpaar Jansen, hebben alle mogelijke middelen gebruikt om een drie uur lang beeld te schetsen van het kleine dorp dat toch enigzins in de vaart der volkeren meemoest. Het is dan ook niet voor niks dat na de pauze bijna niemand verdwenen is, ondanks het natte weer. Iedereen wil weten hoe het stuk afloopt. En weer blijkt de organisatie aan alles te hebben gedacht: na de regenjasjes die bij aanvang al werden uitgedeeld zijn er nu dekens voor de verkleumde bezoekers. En na afloop is er voor iedereen een borrel om weer wat op te warmen.
Bathmen – Op zaterdag 7 mei 2005 vond, ondanks het wisselvallige weer, de première plaats van het openluchtspel De eeuw van mijn Dorp, geschreven door Henk Jansen en onder regie van Dinie Jansen-Oplaat.
Bij binnenkomst kreeg een ieder al een plastic cape, aangezien het weer er niet erg betrouwbaar uitzag; geen overbodige luxe, want voor het spel begon, viel er al een fikse bui, terwijl ook het zonnetje scheen. Het decor kreeg er daardoor even een fraaie regenboog bij! In De eeuw van mijn Dorp staan drie jaartallen centraal: 1905, 1943 en 1965; elke van deze jaren neemt een bijzondere plaats in de Bathmense geschiedenis. Tijdens de voorstelling wordt daar uitleg over gegeven door Vadertje Tijd. Voor het verhaal van De eeuw van mijn Dorp is gebruikt gemaakt van een aantal historische feiten en daaromheen werden verhaallijnen bedacht. De meeste personen (o.a. lantaarnopsteker Hulleman, dokter Mulder, Leny Polak en Jan de Bakker) hebben werkelijk in Bathmen geleefd, maar andere personen zijn er door de schrijver aan toegevoegd om een verhaal te krijgen. Feiten en fictie lopen dus door elkaar heen, maar het geheel is een prachtig spektakelstuk geworden, waarbij zelfs aan de kleinste details werd gedacht. Het tweede bedrijf, 1943, is vrijwel geheel op feiten gebaseerd en heeft een zeer indrukwekkend slot, waarbij de koude rillingen over je rug lopen. Als decor werd naast het gemeentehuis, dat zelf ook een grote rol speelt in het geheel, een boerderij gebouwd. Ook wat de voertuigen betreft heeft men de nodige moeite gedaan en het ene na het andere historische voertuig komt dan ook over het Kerkplein gereden! Ook aan de kostuums werd zeer veel aandacht besteed, evenals aan licht en geluid.
Het enige dat de organisatie niet in de hand heeft bij een openluchtspel, is het weer. De weergoden waren de spelers en het publiek niet goed gezind, want tijdens de voorstelling regende het regelmatig. In de pauze werden vanwege de kou ook nog fleece plaids uitgedeeld aan de ouderen; ook op dit gebied deed de organisatie dus wat in haar vermogen lag. En aan het eind van de voorstelling was er voor iedereen nog een borrel om tenminste van binnen weer een beetje warm te worden. Ook kreeg men nog een bewaarkrant mee naar huis vol achtergrondinformatie over de jaren 1905, 1943 en 1965 en met foto’s van de voorbereiding van dit gigantische spektakel.
Ondanks het slechte weer bleef iedereen van de eerste tot de laatste minuut geboeid kijken naar het openluchtspel, hetgeen aangeeft dat de voorstelling zeer de moeite waard was. Aan het einde van de voorstelling kregen alle medewerkers, van schrijver tot figurant, van het publiek dan ook een welverdiende staande ovatie.
Meer dan 3000 mensen hebben al een toegangskaart voor het openluchtspel. De laatste eeuw van een kleine gemeente wordt speciaal voor bezoekers gepresenteerd op het Kerkplein in Bathmen. Dit evenement is een waar spektakel waarbij fictie en werkelijkheid leiden naar een gezellige avond uit. Deze unieke presentatie zal lang in het geheugen van de bezoekers blijven hangen.
